فرهنگ عذرخواهی مسئولان از مردم مدت‌ها است که فراموش شده بود چنانکه اگر اشکالی در کار مسئولان دیده شود برخی با توجیه و شانه خالی کردن از زیر بار آن نه ‌تنها به رفع برای رفع آن کوتاهی و مشکل کمک نکردند بلکه ابهاماتی در ذهن مخاطب باقی می‌گذارند.

 

 

عذرخواهی پوزش

 

عذرخواهی از کوتاهی‌ها زمینه‌ساز کاهش اشتباهات در سطح مدیران است.

 

شرق پرس: فرهنگ عذرخواهی مسئولان از مردم مدت‌ها است که فراموش شده بود چنانکه اگر اشکالی در کار مسئولان دیده شود برخی با توجیه و شانه خالی کردن از زیر بار آن نه ‌تنها به رفع برای رفع آن کوتاهی و مشکل کمک نکردند بلکه ابهاماتی در ذهن مخاطب باقی می‌گذارند.

 

 

این در حالی است که حتی در بسیاری از جوامع غیر دینی عذرخواهی به عنوان حس بزرگواری افراد، رشد تفکر شناختی و روابط بالای اجتماعی در نظر گرفته می‌شود و در این جوامع افراد به راحتی به خطای خود اعتراف می‌کنند.

 

 

آنان تاکید می‌کنند که تلاش برای انجام ندادن مجدد این رفتار را در برنامه دارند و طرف مقابل هم این ظرفیت را در خود نشان می‌دهد که پذیرای این عذرخواهی است.

 

 

باید به این نکته توجه کرد که سوء استفاده و بهره‌برداری شخصی نکردن از موقعیت فرد عذرخواه کمک بالایی به ادامه روحیه عذرخواهی می‌کند و انجام این رفتار باعث می‌شود که هر فردی از سطوح پایین و جزیی تا افرادی در سطوح بالاتر از عذرخواهی اجتناب نکنند.

 

 

وقتی با وقوع اتفاقی در کشوری یکی از مقامات مسئول از مردم عذرخواهی می‌کند چون مسئولان زیر ذره‎بین و الگویی برای جامعه‌اند این حرکت آنان نیز تاثیرگذار است و اینها الگویی برای بافت جامعه است.

 

 

در خانواده هم وقتی پدری به ‌راحتی به‌ دلیل ضعف خود از فرزندش عذرخواهی می‌کند، باعث نهادینه شدن این فرهنگ در خانواده می‌شود و این فرهنگ به ‌مراتب در سطوح مختلف باید به چشم بخورد تا در بین مردم به یک فرهنگ عام تبدیل شود.

 

 

با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید بار دیگر این فرهنگ پسندیده به کشور بازگشت چنانکه تعدادی از وزرا و در راس آنها رئیس ‌جمهور به‌دلیل برخی مشکلات از مردم عذرخواهی کردند تا شاید فتح‌ بابی برای بخش‌های دیگر باشد که نتیجه آن قطعا افزایش اعتماد عمومی به مسئولان است.

 

 

تاکنون کسی اعتراف نکرده که ضعف برنامه‌ریزی، اجرا و یا ارزیابی او در پروژه یا هر کاری دلیل شکست آن در آن پروژه بوده است.

 

 

یکی از مولفه‌هایی که در کشورهایی که از نظر مدیریت، مدیریتی قدرتمند دارند، اعتراف به اشتباهات و تلاش برای جبران این اشتباهات حتی در شرایط بسیار سخت و زمانهایی است که مقامات به دلایل مختلف در فشار هستند.

 

 

هم اکنون کشورهای زیادی وجود دارند که با وجود شکست در برخی از برنامه‌ها با قبول اشتباه و تصحیح برنامه‌های قبلی روند رو به رشد کشورهایشان را ادامه داده‌اند.

 

 

در حادثه اخیر سانحه سقوط اتوبوس ولووB7 ‌متعلق به تعاونی یک ایران‌پیما در جاده کوهستانی پلور هراز، صدای ضجه مسافرانی که در ساعت ۴ و ۴۰ دقیقه سحرگاه یک صبح زمستانی سکوت کوهستان را در هم شکست نیازمند بررسی و آسیب‌شناسی است.

 

 

مسافران اتوبوس شب رو گرگان ـ تهران هرگز تصور نمی‌کردند که به جای رسیدن به مقصد با  ترکیدگی چرخ عقب اتوبوس مواجه شوند.

 

 

آنان هرگز باور نداشتند که در عمق دره ۳۵ متری پلور با مرگ دسته و پنجه نرم کنند اما همه می‎دانیم بی‌مبالاتی و بی‌احتیاطی مهم‌ترین دلیل بروز این سانحه مرگ‌بار بوده است.

 

 

نکته مهم اینکه براساس اعلام مسئولان حمل و نقل و پایانه‌ها  اتوبوس حامل مسافران با ۱۷ سرنشین شامل ۱۵ مسافر و دو راننده دوشنبه شب ترمینال گرگان را به قصد تهران ترک می‎کند و سایر مسافران در طول مسیر بر شمار سرنشینان این اتوبوس اضافه می‎شوند که این مساله تخلف شرکت و راننده محسوب می‎شود.

 

 

در این حادثه ۲۳ نفر مجروح و ۱۸ نفر کشته شدند و بیشترین مسافران، بین راه سوار شده بودند.

 

 

این اتوبوس در پایانه ۱۵ مسافر با دو راننده داشت ولی جمع سرنشینان آن در هنگام تصادف ۴۱ نفر بوده است که بقیه را بین راهی سوار کرده است یعنی بیشترین مسافران را از مسافران بیرون ترمینال گرگان،کردکوی، بندرگز، گلوگاه، ساری، بابل و آمل تامین کرده بود.

 

 

قطعا در نظام اسلامی مسئولان باید خود را در قبال جامعه مسئول و پاسخگو بدانند و در صورت بروز کاستی‌ها از مردم عذرخواهی کنند.

 

 

این برای مسئولان عیب است که به جای پوزش و کناره‌‌گیری درصورت اشتباه و ناکارآمدی، تقصیر را متوجه دیگران بدانند و با دادن آدرس غلط به جامعه، سعی داشته باشند پست و صندلی خود را به هر قیمتی حفظ کنند.

 

 

انتظاری که از دولتمردان کنونی وجود دارد این است که سنت عذرخواهی از مردم را نهادینه کنند.

 

 

این یعنی به یکبار عذرخواهی کردن به صورت موردی اکتفا نکنند و این سنت حسنه را ادامه دهند تا به عنوان یک فرهنگ در جامعه اسلامی ما کاملاً مرسوم و معمول شود به طوری که علاوه بر دولت‌مردان، خود مردم نیز در موارد لازم از همدیگر به خاطر عملکردهای نادرست خود عذرخواهی کنند.

 

 

نکته پایانی اینکه اکتفا کردن به تشریح علل وقایع مشابه قابل قبول افکار عمومی نیست و مردم تا حدی حاضر به شنیدن چنین عذرخواهی‌هایی هستند ولی این نخستین گام برای فرهنگ سازی و برنامه‌ریزی برای عدم وقوع حوادث مشابه است نه اینکه در حال حاضر هیچ دستگاهی خود را مسئول وقوع این رویداد غم‌بار نمی‎داند.

 

 

 

 

 

فارس