شرق پرس: شاید سالی یکبار زمانی باشد برای دیده شدن اصحاب رسانه ها, خبرنگاران و تحلیلگران خبر, که آنهم با مدیریت غلط در اجرا, چیزی جز تبعیض و دلسردی برای اهالی رسانه در پی ندارد.

به رسم همه ساله, ادارات, نهادها و ارگان ها به مناسبت ۱۷ مرداد روز خبرنگار, نشست های خبری برگزار می کنند و در حاشیه آن نیز هدایایی برای خبرنگاران و فعالان عرصه رسانه در نظر میگیرند.

هدایایی که موجب می شود نه تنها تعداد خبرنگاران به یکباره زیاد شود! بلکه سلیقه های شخصی و گاهاً حب و بغض ها هم مانع از آن می شوند که از فعالان حقیقی و اصلی خبررسانی و نقد و تحلیل آنگونه که باید تقدیر شود.

تجربه این سالها نشان می دهد معمولاً ادارات با اعتماد به روابط عمومی ها فقط از کسانی دعوت می کنند که یا آشنایی و مراودت خاصی با افراد مسئول دارند و یا توصیه شده هستند. اینکه چه خبرنگار و رسانه ای به چه میزان و به چه کیفیت در عرصه اطلاع رسانی تلاش می کند معیاری برای دعوت محسوب نمی شود.

این روزها در آستانه روز خبرنگار هر جا اسمی از مراسم تقدیر از این قشر به میان می آید ، صف طویلی از چهره های جدیدی را می بینی که به عنوان خبرنگار رسانه های بی نام و نشانی پای ثابت تلقی می شوند ، چهره هایی که در طول سال نه از خودشان در نشست ها و برنامه های خبری نشانی است و نه از رسانه هایشان کسی اطلاعی دارد .
اگر چه معضل خبرنگاران یک روزه تنها مربوط به استان مازندران که بنا به آمار رسمی حدود ۲۵۳ رسانه اعم از خبرگزاری ، پایگاه خبری ، هفته نامه ، دوهفته نامه ، ماهنامه ، فصل نامه ، سالنامه و افزون بر ۶۰۰ خبرنگار دارد ، نمی شود و در سایر استان ها نیز این افراد فعالیت دارند ، ولی به نظر می رسد دایره فعالیت آنها در این خطه چشمگیرتر باشد.
شاید باورش سخت باشد ولی همین هجوم خبرنگاران یک روزه سبب شده است تا بسیاری از دستگاهها مراسم تقدیر از روز خبرنگار را به صورت محرمانه برگزار کنند و روال شده است که این کار را از طریق دعوت تلفنی با خبرنگار حوزه خبری اطلاع رسانی و تاکید می کنند که هیچ خبرنگار دیگری نباید از این دعوت با خبر شود.
گسترش روز افزون شبکه های اجتماعی و فضای مجازی و وجود صدها کانال خبری بدون شناسنامه در مازندران نیز به رشد روز افزون خبرنگاران یک روزه دامن زده است .
گاهی نیز این گروه به دلیل نداشتن مجوز قانونی برای فعالیت و ضعف قانونی برای برخورد با آنها در صورت تخلف ، حتی از برخی رانت ها برخوردار می شوند و جایگاه خبرنگاران فعال را با این کارکردشان از جمله بی اعتمادی جامعه نسبت به جامعه خبری افزایش می دهند.
البته فعالیت این خبرنگاران یک روزه حتی برنامه های خانه مطبوعات مازندران را هم در سال های اخیر تحت تاثیر قرار داده به گونه ای که این مجموعه مجبور شده است برای پرداخت هدیه روز خبرنگار برای رسانه های استان سهمیه بندی کند.
دست اندرکاران این مجموعه صنفی علت اتخاذ این تصمیم را عضویت تمامی فعالان رسانه اعم از خبرنگار و غیر خبرنگار در خانه مطبوعات می دانند و معتقدند که جدا کردن خبرنگاران از بقیه اعضا برای پرداخت پاداش سبب ایجاد نارضایتی می شود و به همین دلیل مسئولیت معرفی خبرنگار برای دریافت هدیه را به مسئول رسانه واگذار می کنند.
مدیر عامل اسبق خانه مطبوعات مازندران در گفت و گو با ایرنا از وجود خبرنگاران یک روزه به عنوان درد مزمن استان یاد کرد و دلیل فعالیت این افراد را ناشی از نبود معیار برای ورود به حوزه خبری دانست و تاکید کرد که برای رفع این معضل باید خانه مطبوعات وارد میدان شود.
عباسعلی کوشکی افزود : هر فردی حتی برای کار در ساندویچی و آشپزخانه باید حداقل مدرک فنی از آموزشگاههای فنی و حرفه ای را داشته باشد ، ولی در حوزه خبری این اندک مدرک نیز ملاک قرار نمی گیرد.
وی اظهار داشت : در شرایط فعلی حضور خبرنگاران بدون شناسنامه یا یک روزه نه تنها فعالیت خبرنگاران اصلی که حوزه اطلاع رسانی را با مشکل مواجه کردند و اعتماد مردم نسبت به رسانه ها را از بین برده است .
به گزارش ایرنا, این خبرنگار پیشکسوت مازندرانی گفت که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه مطبوعات به عنوان متولیان حوزه خبرنگاری باید به این موضوع ورود پیدا کنند.
وی پیشنهاد کرد تا برای افراد علاقه مند به فعالیت در حوزه رسانه پس از برگزاری آموزش ، گواهینامه صادر شود و این افراد باید سالانه حداقل فعالیت خبری قابل ارزیابی داشته باشند.