شرق پرس: پایگاه خبری گالف نیوز (Gulf News) با انتشار گزارشی تحت عنوان “چگونه جیمی کارتر ایران را از دست داد” به مقایسه سیاست های رئیس جمهور کنونی آمریکا با رویکرد جیمی کارتر، سی و نهمین رئیس جمهور این کشور در قبال ایران پرداخته است.

اقدامات نسنجیده دونالد ترامپ در زمینه سیاست خارجه ایالات متحده اعتراضاتی گسترده ای را در داخل و خارج این کشور به دنبال داشته است.

در این گزارش می خوانیم:

«در حالی که ترامپ رویکرد جدیدی را در رابطه با یکی از قدرتمندترین کشورهای منطقه [یعنی ایران] آغاز کرده است؛ اشتباهات کارتر می تواند درس های ارزشمندی به او بیاموزد.

تصمیم اخیر پرزیدنت دونالد ترامپ مبنی بر خودداری از تایید توافق هسته ای ایران انسان را به یاد تصمیم حیاتی ۳۸ سال پیش رئیس جمهور آمریکا در رابطه با ایران می اندازد.

پرزیدنت جیمی کارتر در ۲۱ اوکتبر سال ۱۹۷۹ به شاه سرنگون شده ایران اجازه داد که برای درمان به ایالات متحده وارد شود و این اقدام عواقب فاجعه باری را به دنبال داشت؛ اتخاذ این تصمیم از سوی پرزیدنت کارتر به علت تفکرات کوته نظرانه او در رابطه با ایران بوده است.

اکنون که ترامپ نیز به دنبال شروع رویکردی جدید در قبال ایران است، باید به تجربیات گذشته توجه نماید؛ هنگام تعامل با ایران، رئیس جمهور باید توجه داشته باشد که اطلاعاتی که در اختیار او قرار می گیرد دقیق باشد، خطرات را به خوبی در نظر بگیرد و تصور کاملی نسبت به این موضوع داشته باشد که ایرانی ها اقدامات او را چگونه تعبیر خواهند کرد؛ چرا که زاویه نگاه آن ها به شرایط، از یک منشور تاریخی کاملا متفاوت است.

جیمی کارتر نیز مانند رئیس جمهورهای گذشته آمریکا، محمد رضا شاه پهلوی را یک متحد و دوست به حساب می آورد. کارتر در دسامبر سال ۱۹۷۷ به تهران سفر کرد و از شاه به خاطر تبدیل ایران به “جزیره ثبات و آرامش” و همچنین به خاطر “تحسین و عشقی که ملت ایران نثار شاه می کنند” تقدیر کرد؛ اما این یک توهم بیش نبود که نشان دهنده عدم شناخت فضای سیاسی و میراث تاریخی ایران توسط رئیس جمهور آمریکا بود.

اکنون نیز ترامپ با عدم شناخت صحیح نسبت به اقدامات خود و نتایج آن در حال تعریف سیاستی جدید در قبال ایران است.

ما تنها می توانیم امیدوار باشیم که ترامپ و مشاوران ارشد او از انجام چنین اشتباهات پر هزینه ای نسبت به ایران خودداری کرده و پیامدهای کار خود را در نظر بگیرند. عدم تایید پایبندی ایران به توافق هسته ای به عنوان گام نخست در تعریف سیاستی جدید در قبال ایران، به هیچ نوید بخش به نظر نمی رسد.»

جام