درخصوص بهانه سه کشور اروپایی باید گفت: ایران هیچ محدودیت و معذوریت قانونی و حقوقی برای فروش سلاح به هیچ کشوری ندارد و بنابراین نقد اروپایی‌ها فاقد پشتوانه حقوقی است

شرق مازندران : سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلیس اعلام کرده اند مانع لغو تحریم های موشکی ایران بر وفق موافقت نامه برجام خواهند شد.

این ۳ کشور طرف مذاکره ایران در برجام بوده اند و همزمان می‌گویند همچنان به این توافق پای‌بند هستند اما در اقدامی خلاف مفاد توافق برجام، اعلام کرده‌اند تحریم های موشکی ایران را که قرار است بر اساس موافقت نامه برجام در تاریخ اکتبر سال ۲۰۲۳ (مهر ماه ۱۴۰۲) لغو شوند، برقرار نگاه می دارند به این سه دلیل:

۱- استفاده روسیه از پهپادهای ایرانی علیه اوکراین

۲- احتمال انتقال موشک‌های بالستیک ایران به روسیه

۳- محروم کردن تهران از مزایای برجام به دلیل نقض آن از سوی تهران

نکته جالب اینکه اروپایی ها در مورد سوم در حالی نقض برجام را به تهران نسبت داده‌اند که خود به خوبی می‌دانند این آمریکا بود که به دستور ترامپ و خروج یکجانبه از توافق نامه، برجام را نقض کرد و تحریم های ایران را برگرداند. ایران ۱۳ ماه پس از خروج آمریکا از برجام، منتظر اروپا ماند و اقدامات جبرانی تازه، پس از آن انجام شد.

درباره دو مورد  نخست نیز که مربوط به روابط و مناسبات دفاعی میان ایران و روسیه است، دو  نکته وجود دارد:

نخست اینکه تهران, ایران, تحریم, و نقض پیمان و یا اقدامی بر خلاف رویه‌های بین المللی و حقوق بین الملل صورت نگرفته است.

دوم اینکه اروپایی‌ها می‌توانستند با ایران مذاکره کنند و ضمن لغو تحریم‌های موشکی ایران وفق توافق برجام، متقابلا درباره عدم فروش موشک به روسیه تضمین‌هایی دریافت کنند.

نوع واکنش به روسیه و چین در داخل کشور و در قیاس با رفتار اروپا نیز قابل توجه است.

پیشتر در واکنش به بیانیه مشترک چین و شورای همکاری خلیج فارس در مورد ادعای مالکیت امارات بر جزایر سه گانه ایرانی و نیز اقدام مشابه روسیه در همین زمینه، موج انتقادی گسترده ای علیه روسیه و چین راه افتاد؛ اینک باید دید از همان جریان ها، افراد و رسانه ها آیا صدای اعتراضی در برابر این اقدام اروپایی‌ها  شنیده خواهد شد یا نه؟

واکنش انتقادی به اقدام سه کشور اروپایی خصوصا از سوی کسانی که برجام را دستاوردی مهم می دانستند، محکی خواهد بود برای سنجش حساسیت به منافع ملی که گفته اند: خوش بود گر محک تجربه آید به میان تا …  .

مازیار آقازاده