غلامرضا تختی دیگر نه متعلق به محله‌ای یا شهری، بلکه پهلوان یک ملت شده بود. با آنکه کشتی حبیبی از او تماشایی‌تر بود و بعد‌ها موحد فنی‌تر کار می‌کرد، اما تختی جوهر کمیاب و تخمین‌ناپذیری بود.افسانه رستم و پوریای ولی و فتیان قدیم را زنده می‌کرد. و حکومت کمر به حذف او می‌بست