شرق مازندران : موسیقی ایران اگر به صورت کلی تعریف یا از آن یاد شود، طیف‌های رنگارنگی را شامل می‌شود و می توان گفت موسیقی قوم‌ها و اقلیم های ایران هریک ضرباهنگ ویژه و ساز و نواهای مختلف دارند.
فراتر از این تقسیم بندی، نوعی موسیقی با عنوان اصیل یا سنتی در ایران رواج دارد و بحث این گزارش متمرکز به همین نوع موسیقی است.
هنگامی که این نوع موسیقی نواخته یا شنیده می‌شود، برخی افراد غمناک بودن این نوع موسیقی را مطرح می‌کنند که برخی استادان و هواداران با پذیرش اندوهناک بودن این نوع موسیقی در مواردی، پاسخ می‌دهند نواهای شاد هم می توان از موسیقی سنتی انتظار داشت.
برخی دیگر می گویند موسیقی سنتی یا اصیل درون گراست و همین ویژگی قضیه اندوهناک بودن را به ذهن می آورد ولی قطعه شاد هم در این نوع موسیقی داریم.
مرتضی جعفرزاده خواننده و کارشناس موسیقی سنتی در خصوص اهمیت بحث موسیقی سنتی اظهار داشت: اگر این موسیقی سنتی حفظ نشود اندوخته ها و سرمایه بزرگی را ضایع کردیم و به این می‌نازم که جوان‌هایی در این عرصه شروع به کار کرده‌اند و تمام دغدغه و هم و غم خود را برای این کار گذاشته اند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا گرایش به سمت موسیقی پاپ بیشتر شده است، گفت: این یک پدیده جهانی است و در کشورهایی همچون مجارستان و لهستان و انگلستان که از موسیقی برخوردار هستند نیز جوانان به موسیقی پاپ و جاز روی آورده‌اند و این اجتنناب ناپذیر است.
مرتضی جعفرزاده گفت: ما در موسیقی کار و زحمت خود را کشیده‌ایم ولی دشمن سرمایه گذاری کرده تا فرهنگ خود را تحمیل کند و باید در کشور از موسیقی بومی حمایت شود؛ امروز تهاجم فرهنگی به سینه ما می خورد و ما از هیچ جایی حمایت نمی شویم.
وی مقام امیری را استخوان و ستون موسیقی مازندرانی دانست و تصریح کرد: موسیقی‌های مازندرانی شاخ و برگ های مقام امیری هستند.
جعفرزاده موسیقی را دستگاه تنظیم خدایی در میان جامعه دانست و گفت: مادری که برای فرزند خود لالایی می خواند، تنظیم شب و روز ، وجود چهار فصل، طلوع خورشید و غروب آن، آواز پرندگان و نسیم و صبح گاهی و همه و همه حکایت از موسیقی خالق عالم است.
وی راه اندازی تعداد بیشمار آموزشگاهها و ورود استادان محلی به کار تعلیم و تربیت جدید را اقدامی خوشایند عنوان کرد و گفت: اما بسیاری از سازهای اصیل مثل سرنا، غرنه، دسرکوتن، لله وا و کمانچه در برخی آموزشگاه ها و مراکز آموزشی حتی یک هنرجو هم ندارد که این مایه تاسف است.
این کارشناس ادامه داد : با کمال تاسف موسیقی های غربی به خاطر داشتن امکانات بیشتر تبلیغ می شود در حالی که هم از نظر آهنگ و محتوا بویژه کلام و آرایش های شعری تهی هستند و زبانشان هم روزمره است اما چون از ارگان های بسیار قوی و با سرمایه های هنگفت خارجی حمایت می شوند حیات جدی و قوی دارند.
جعفرزاده تبلیغات بیش از حد را موجب رواج این موسیقی دانست و گفت : عرصه موسیقی نیز همچون دیگر عرصه ها مانند پوشش، خوراک و آرایش از گزند هجمه فرهنگی بی نصیب نماند و نسل جوان ما دستخوش مدگرایی در این عرصه شد.
وی راهکار این امر را حمایت های مالی و فرهنگی متولیان امر و چاره اندیشی در این راستا عنوان کرد و افزود : به عنوان مثال در آموزشگاهها سوبسیدها و تخفیفات ویژه ای برای ثبت نام هنرجویان در سازهای محلی قائل شوند و عرصه اجرایی و همچنین فضاسازی برای رخدادهای هنری را بیش از پیش باز کنند.
این کارشناس برگزاری جشنواره های موسیقی محلی و سنتی و شرکت دادن بیشتر نوباوگان را نیز موثر دانست و گفت: راه اندازی سایت موسیقی محلی و ایجاد زمینه برای حضور بزرگان موسیقی و محلی توانمند در این عرصه و معرفی امتیازات و درجات به دست آمده در جشنواره های استانی، کشوری و جهانی نیز موثر بوده و می تواند به الگوسازی برای جوانان در این رشته منتهی شود./فارس
