شرق پرس : جشنواره ششم انجیر گلوگاه با آنهمه سر و صدا، بالاخره به خط پایان رسید. اما ضعف های دوره ششم بسیار مشهودتر از ادوار قبل بوده است.
انتقادات مردمی در اجرای ضعیف جشنواره، از جانمایی تا مدیریت غرفه ها و حتی کمبود انجیر در نمایشگاه، روزهای آخر به اوج خود رسید و نقدها تا آنجا گسترش یافت که شاید برگزار کنندگان و تصمیم گیران جشنواره اعم از شهرداری و فرمانداری و جهاد کشاورزی … از پایان یافتن این جشنواره بیش از همه خوشحال تر به نظر می رسیدند.
بدون شک امسال جشنواره انجیر گلوگاه در تعارض با شعار جشنواره های بومی محلی مرسوم بوده است و می توان گفت: در جشنواره انجیر گلوگاه همه چیز بود الا انجیر. از صنایع دستی تا خوراکی های دیگر نواحی استان و کشور . غرفه داران نیز از همه جا بودند بجز از گلوگاه! .
مسئله آنجا عذاب آور میشد وقتی در کیسه خرید مراجعه کنندگان، خریدهایی دیده می شد که نه تنها ارتباطی با شهرستان گلوگاه و شرق مازندران نداشت بلکه کمترین ربطی به استان مازندران هم نداشت. و از سویی برخی از اندک غرفه داران بومی حاضر در جشنواره نیز از مشکلات و معضلات برگزاری جشنواره بسیار گلایه داشتند و ناراضی بودند.
برای جشنواره امسال حدود ۹۰ غرفه در نظر گرفته شد که فقط ۱۰ تا ۱۵ غرفه به فروش انجیر و فرآورده های آن می پرداختند و مابقی غرفه ها پر شده بود از صنایع دستی، ترشی، زیتون و … .
از طرفی گفته می شود؛ سال گذشته هزینه اجاره غرفه از شهروندان گلوگاهی ۲۰۰ هزار تومان و از غیربومی ها ۴۰۰ هزار تومان بود. اما امسال هزینه اجاره غرفه برای بومی ها ۴۰۰ هزار تومان و غرفه داران غیر بومی ۸۰۰ هزار تومان در نظر گرفته شد که همین مبالغ خود نشان می داد با توجه به قیمت انجیر، شاید کمتر کسی رغبت به اجاره غرفه برای معرفی و فروش انجیر و محصولات آن داشته باشد.
از سویی تدابیر غلط جابجا شدن محل برپایی جشنواره و دور بودن آن از شهر و جاده اصلی، هر سال از تعداد علاقه مندان به این جشنواره می کاهد که ظاهرا کسی در جلسات برنامه ریزی این مسائل را برای مسئولان شهرستانی تشریح و گوشزد نکرده بود.
همه این مسائل در حالیست که رسانه ها تلاش های زیادی را برای معرفی مناسب محصولات کشاورزی، تولیدی و جشنواره های منطقه ای با هدف تقویت و ترویج مسائل اقتصادی و فرهنگی داشته و دارند که متاسفانه تصمیمات اشتباه مسئولان، همه تلاش های دلسوزان را به باد می دهد.
در ادامه تصاویری از این جشنواره با عکاسی آقای جواد میرزایی را مشاهده می فرمائید:
