وی ادامه داد: غار رستم کلای غربی در ادامه غارهای علي تپه(اليتپه)، غار کمربند هوتو در شرق و غار کمیشان در غرب قرار دارد که موقعیت غار و شکل و فضای مناسب آن هرگز نمی‌توان کاربری غیرمسکونی در گذشته پیش از تاریخ را برای آن درنظر گرفت.

 

gaar43

معاون صنایع دستی، میراث فرهنگی و گردشگری مازندران گفت: غارهای رستم‌کلای بهشهر در اثر شرایط اقلیمی و ریزش بدنه و سقف غار و دیگر دستکاری‌های انسانی در معرض تخریب قرار دارد.

 

 

 

به گزارش شرق پرس, مهدی ایزدی  در گفت و گو با ایسنا با اشاره به موقعیت غارهای رستم کلای بهشهر گفت: در جنوب رستم کلا و دامنه کوه‌های هوتوکش دو غار با دهانه بسیار بزرگ و وسعت زیاد که در ارتفاع ۱۶ متری از سطح زمین قرار دارند که به نام های غار رستم کلای شرقی و غار رستم کلای غربی نامگذاری شده است.

 

 

وی افزود: دهانه غار رستم کلای شرقی ۷متر و عمق آن بدون احتساب دالان غار ۱۰ متر و ارتفاع آن از ۱۰ تا ۳ متر متغیر است این غار در قسمت جنوب غربی و جنوب شرقی دو دالان کوچک دارد که راهروی شرقی عمق بیشتری نسبت به دالان غربی دارد.

 

 

معاون صنایع دستی، میراث فرهنگی و گردشگری مازندران با بیان اینکه تاکنون هیچگونه آثار فرهنگی در این دو غار مشاهده نشده تصریح کرد: داخل غار توسط گروه های حفاری غیر مجاز تخریب شد و با توجه به مضطرب بودن داخل غار در اثر ریزش سقف آهکی آن و تخریب محوطه توسط شرکت های بهره برداری شن و ماسه بسیار مشکل است.

 

 

وی افزود: غار رستم کلای غربی در فاصله ۲۰ متری غار شرقی، غار دیگری به ابعاد ۱۳ تا ۵/۲ متر طول دهانه غار ، عمق طولی غار ۹ متر و ارتفاع ۱۲ تا ۳ متر متغیر است. این غار یک راهروی باریک به طرف جنوب دارد و دهانه غار رئ به سوی شمال است، سطح غار با ریزش دیواره های آهکی آن پوشیده شد و در قسمت های مختلف غار به ویژه در قسمت انتهایی آن سوختگی‌های عظیمی مشاهده می شود.

 

 

ایزدی با بیان اینکه از غار رستم کلای غربی یک عدد مصنوع سنگی از جنس سنگ سلیس و یک عدد فسیل نوعی ماهی به نام آمونیت منقرض شده بدست آمد، عنوان کرد: در اثر شرایط اقلیمی و ریزش بدنه و سقف غار و دیگر دستکاری های انسانی در معرض تخریب قرار دارد.

 

 

وی ادامه داد: غار رستم کلای غربی در ادامه غارهای علی تپه(الیتپه)، غار کمربند هوتو در شرق و غار کمیشان در غرب قرار دارد که موقعیت غار و شکل و فضای مناسب آن هرگز نمی‌توان کاربری غیرمسکونی در گذشته پیش از تاریخ را برای آن درنظر گرفت.

 

 

ایزدی عنوان کرد: در بخش شمالی غار در دشت‌های رستمکلا چندین تپه پیش از تاریخی وجود دارد که احتمالا گروه‌های ساکن در دشت در گذشته قبل از استقرار در دشت در غار زندگی می کردند و یا در فصول سرد سال به غار پناه می بردند.