نگاهی به لیست رسانه ها و برخی از افراد تجلیل شده هفته خبرنگاران از سوی ادارات و نهادهای دولتی و شبه دولتی نشان می دهد که برخی از افراد مانند سوگلی در همه جا نامشان دیده می شود ...

شرق پرس : از روزی که مسئولیت اجتماعی بر مسئولیت فردی و شخصی ام مستولی گشت و دست بر قلم بردم، یادم نمی آید خبرنگاری بوده باشد که از بی توجهی مسئولان به جامعه رسانه ای گلایه و انتقاد نداشته باشد. موضوعی که امسال نیز در مجموعه برنامه های هفته خبرنگار به وضوح رویت شد و بسیاری از خبرنگاران و اهالی رسانه انتقادهایی به مسئولان امر برای کم توجهی یا بی توجهی به خبرنگاران در مراسم های تجلیل، داشته اند.

موضوع اینست بسیاری از رسانه ها، تبعیض های روی داده در برگزاری مراسمات تجلیل از خبرنگاران را علت اصلی اعتراضات خود اعلام می کنند. این گروه معتقدند تعداد محدودی از رسانه ها در مازندران وجود دارند که بصورت دائمی فعالیت دارند و بعبارتی رسانه های فعال استان محسوب می شوند و بسیاری دیگر از رسانه ها چیزی جز مجوز انتشار نیستند و یا در سطح بسیار پایینی فعالیت می کنند. اما در زمان هایی مانند هفته خبرنگار متاسفانه دیده می شود همین افراد به ظاهر رسانه ای که دارای نفوذ بیشتری نسبت به دیگر زحمت کشان عرصه اطلاع رسانی هستند  در صف اول مدعیان قرار دارند و نام آنها در لیست های مختلف ادارات و ارگان ها برای تجلیل دیده می شود! و نام برخی ها هم بصورت شگفت انگیزی در لیست تجلیل همه برنامه های این هفته دیده می شود!

البته نمی توان همه مشکلات را به روابط عمومی ادارات و نهادها نسبت داد، و حب و بغض های ناصواب در میان ما اهالی رسانه خود بخش اعظمی از مشکلات جامعه رسانه ای استان است که در همه مسائل مبتلا به ظهور پیدا می کند. چراکه طبق پیگیری های صورت گرفته، ردپای برخی از فعالان حوزه رسانه که منتخب و بعبارتی امین رسانه ها برای مشورت دادن به ادارات هستند در همه این ناملایمات و تبعیض ها دیده می شود و بجای اینکه در ایجاد وحدت و عدالت میان رسانه ها نقش ایفا کنند خود شده اند عامل انشقاق و دودستگی. و باید گفت که از ماست که بر ماست.

از سویی عملکرد ضعیف دستگاه عریض و طویل فرهنگ و ارشاد در ساماندهی این مسائل و کمک به اجرای عدالت در این زمینه بر کسی پوشیده نیست. رصد کردن رسانه های استان و اعلام اسامی فعالان این حوزه به ادارات، نهادها و ارگان ها کار سختی نیست که خلاء ناشی از این اقدام موجب ایجاد رانت در جایی شود که خود باید ناظر و نقاد نسبت به عملکرد بقیه باشد.

به نظر می آید این موضوع باید به طریقی چاره اندیشی شود تا بخش زیادی از انرژی اهالی رسانه صرف مسائل حاشیه ای نشود.