با نگاهی نام های برندگان انتخابات مشخص می شود؛ تنها 20 اصلاح طلب و فقط 37 داوطلب مستقل به کرسی های مجلس یازدهم راه یافتند و به این ترتیب تکلیف فراکسیون‌های مجلس آینده به وضوع روشن خواهد بود

شرق پرس : انتخابات ۹۸ هم گذشت و نتیجه همان شد که انتظار می‌رفت. ۴۲/۵۷ درصد از واجدین شرایط در انتخابات شرکت کردند و گفتنی است که در این انتخابات ۵۷ میلیون و ۹۱۸ هزار و ۱۵۹ نفر واجد شرایط رأی دادن بودند که از این میان حدود ۲۸ میلیون و ۸۷۲ هزار نفر از رأی‌دهندگان را بانوان و حدود ۲۹ میلیون نفر را آقایان تشکیل می‌دادند. حدود سه میلیون نفر از افراد واجد رأی دادن، نیز رأی اولی بودند.

با توجه به تعداد آرای نمایندگان منتخب که از بیست درصد تعداد رای‌دهندگان بیشتر است، تکلیف کرسی‌ها در بیشتر حوزه‌ها در اکثر حوزه‌های انتخابیه روشن شد و در تعداد معدودی از حوزه‌ها کار به دور دوم کشیده است. نتیجه انتخابات در تهران و دیگر شهرهای بزرگ و کوچک نهایی است، تردیدی درباره ترکیب مجلس آتی باقی نگذاشته است.

اصولگرایان در بسیاری از حوزه های انتخابیه برده‌اند و این پیروزی بیش از همه در سی کرسی تهران به چشم می‌آید. برخی نمایندگان مجلس تهران در جایگاه خود ابقا شده و برخی از نمایندگان ادوار نیز به مجلس یازدهم راه یافته‌اند. برخی وزرا، استانداران و مدیران دولت های نهم و دهم نیز از این قطار جا نمانده و به بهارستان رسیده‌اند. در مجموع اکثریت قریب به اتفاق مجلس آتی اصولگرا است.

نگاهی به اسامی برندگان انتخابات عیان می‌کند که تنها ۲۰ اصلاح طلب به مجلس راه یافته و فقط ۳۷ داوطلب مستقل ردای نمایندگی خواهند پوشید. به این ترتیب تکلیف فراکسیون‌های مجلس آینده به وضوع روشن است. فراکسیون اصولگرایان در اکثریت است و شاهد شکل گیری دو یا یک فراکسیون دیگر خواهیم بود. باید منتظر ماند و دید که مستقل‌های مجلس یازدهم در یارکشی اصلاح طلبان و اصولگرایان به کدام سو می‌چرخند و با کدام جریان سیاسی همراه می‌شوند. اگرچه نتیجه این سوال نیز تا اندازه‌ای روشن است.

نکته اینجا است که همراهی مستقلان با اصلاح طلبان نیز تغییر چشم‌گیری در عملکرد فراکسیونی مجلس آتی ایجاد نخواهد کرد. اصلاح طلبان کم شمار این مجلس حتی در صورت همراهی با آن ۳۷ نفر و رساندن عدد خود به ۵۰ قادر نیستند که یک اقلیت موثر باشد. دلیل این قضاوت زودهنگام روشن است. فعالان سیاسی در این جریان حتی در مجلس دهم که بیش از ۹۰ نفر فراکسیون امیدی داشتند قابل توجه نبود. حال طبیعی است که در شرایط کنونی؛ با این تعداد کم و بدون ژنرال کاری از پیش نبرند.

اگرچه اصلاح طلبان در انتخابات مجلس دهم نیز برای افزایش تعداد خود دست به دامان ائتلاف شده و آن فراکسیون پر حرف و حدیث را ساخته بودند اما حداقل چهره‌هایی مثل علی مطهری، پروانه سلحشوری، تابش، طیبه سیاووشی، حیدری ،میرزایی نیکو و … را داشتند. آنان در مجلس یازدهم از وضعیتی به مراتب وخیم‌تر دارند. تنها ۲۰ نماینده در شهرستان و دست خالی در تهران! آشناترین نام‌ها در میان همین ۲۰ نفر نیز پزشکیان است و تاجگردون که با آن تبلیغات انتخاباتی حاشیه ساز خود را زیر تیغ نقد برد. در این وضعیت بسیار بعید است که اصلاح طلبان بتوانند فراکسیونی تشکیل داده و در چارچوب آن اقدام موثری انجام دهند.

به مستقلان راه یافته به مجلس نیز نمی‌توان امید داشت، همان طورکه امیدی‌های مجلس دهم به اصلاح طلبان پشت کرده و جریان رقیب را انتخاب کردند. اکنون نیز باید انتظار داشت که آن ۳۷ نفر جانب جریان مسلط بر پارلمان را گرفته و به واسطه همراهی با اصلاح طلبان خود را به زحمت نیاندازند.

به این ترتیب باید منتظر مجلسی تمام قد اصولگرا و فراکسیون اصلاح طلبی بود که در غیاب محمدرضا عارف به سیاق او سکوت پیشه می‌کند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

namehnews