در همه ادیان به ویژه دین مبین اسلام، مهمترین آموزه، توجه به تعریف حقیقی انسان است. اما دین اسلام، انسان را موجودی سراسر روحانی معرفی می کند که اندک زمانی با جسم جمع می شود و با آن همراه می گردد تا در این جهان که جهان ماده است، زیست نماید و پس از اتمام این دوره حیات، انسان با تمام وجود او به سرای دیگر می رود و جسم او در همین عالم می ماند و اسیر خاک می شود.
شرق پرس: دین با تعریفی از وجود انسان از او می خواهد تا به مقولات حیات روحانی خود بپردازد و به بعد روحانی خود وقعی بنهد. در حالی که اساسی ترین ایرادمنطقی عالم ماده، یعنی زمانه ای که ما در آن زندگی می کنیم، حیات انسان ها به ماده و بعد غیر اصیل هستی پرداخته می شود.
با این مقدمه کوتاه قصد بر این است نگاهی به رویکرد ضد دینی و اجتماعی شبکه های ماهواره ای در تاثیر گذاری بر فکر و ذهن مخاطبان و اثرات منفی و جاذبه های دروغین آن داشته باشیم.
شاید شنیده باشید که آدمی زمان هایی را تجربه کرده است. مانند: دوران غار نشینی که از گرسنگی و وحشت و سرما یا گرما از بین می رفت یا اینکه تهیدست از هر گونه رشد و فناوری و تکنولوژی ابتدایی یا پیشرفته به راحتی مقهور طبیعت بی جان اطراف خود می شد.
در حالی که ما آن زمانه را نمی پسندیم و شاید از اینکه در آن ادوار متولد نشدیم پیش خود احساس غرور و سرور کنیم، اما جالب اینجاست که بدانیم زمانه و دوره ای که خود ما در آن زندگی می کنیم نیز دچار کاستی های فراوانی است.
عصر ما به عصر مادیت تبدیل شده است. عصر حیوانیت انسان عاقل است. عصر دعوت به دیوانگی و جنون است. عصر به هم آمیختن ارزش با ضد ارزش هاست.عصر شناختن حّسن و خوبی یا قّبح و بدی است.
بر همین اساس یکی از خصوصیات و شاخصه های شبکه های ماهواره ای، دعوت به بطالت و قدر ندانستن ایام عمر و زندگی است.وجود بیش از ۳۲۰۰۰ شبکه ماهواره ای در دنیا، که از این تعداد ۱۸۰۰۰ شبکه در ایران( تعداد ۳۰۰۰ شبکه به وضوح) قابل دریافت است که در نوع خود در بین تمامی کشورهای دنیا بی نظیر است، نشان از نقشه ای شوم و البته برنامه ریزی شده برای جامعه ی هدف است.
فارغ از کلیات تعدد بالای شبکه ها، رشد قارچ گونه شبکه های فارسی زبان که اکنون به ۱۶۶ شبکه رسیده، خود مصداق روشن دیگری از این حربه شیطانی است. استفاده از جلوه های ویژه صوت و تصویر و نشان دادن زرق و برق استفاده از تجملات از طریق ۵۲۰ شبکه فیلم سینمایی، ۱۷۰ شبکه پخش سریال، ۳۸۰ شبکه پخش موسیقی و ۷۴ شبکه تبلیغات مّد و آرایش و لباس، همه و همه در پی عقب نگه داشتن مردم متدین جامعه اسلامی و به استضعاف کشیدن آنهاست(اشاره به واژه قرآنی مستضعفین به معنی عقب نگه داشته شدن و جلوگیری از رشد و پیشرفت مقتدرانه).
در حالی که دین ما را دعوت به هوشیاری می کند و تنها سرمایه انسان را عمر او بر می شمرد که باید قدرش را دانست. از سوال های تکان دهنده روز جزا این است که چگونه عمرت را گذراندی؟ در چنین شرایطی ماهواره ها با طنز و ترفندها و شگردهای سخیف روانشناسی غربی، انواع رنگ و لعاب ها و استفاده از ابزار جنسیت و با تولید جلوه های حیوانی برای انسان، خروار خروار ساعات طلایی عمر ما را به ثمن بخس از ما می ستاند بدون اینکه عطایی در پی داشته باشد. امام رضا(ع)، پیشوای هشتم ما در این زمینه می فرماید: سفیه کسی است که چیزی داشته باشد که او را از یاد خدا غافل کند و به درستی که این شبکه ها، انسان را به سفاهت می خوانند.
یکی از مهم ترین شاخصه های تصاویر و برنامه های شبکه های ماهواره ای، ارائه تصویر زشت و وارونه از حیات دینی است و دین راامری در مقابل عقل جلوه می دهند. آنها اسلام را به چوب مسیحیت می رانند. شبکه های ماهواره ای با درک این مطلب که دین و معرفت موجب پیشرفت هر جامعه ای و بی آلایشی از گناه می گردد، آن را هدف قرار داده و سعی در تخریب چهره دینی جوامع و حتی جامعه خود می کند.
یکی از اهداف شبکه های ماهواره ای، زدودن رنگ دین اسلام از جوامع است. ورود دین مبین اسلام و احکام سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و ارائه برنامه های جامع در این محورها، علت اصلی دشمنی و کینه توزی دشمنان این دیانت است.
اگر اسلام برای زندگی سیاسی و اقتصادی و فرهنگی انسان برنامه نداشت و در این زوایا سکوت می نمود و خود را به جنبه های عبادی و فردی محدود می کرد، هیچ دشمنی برای آن نبود.
از خصوصیات شبکه های ماهواره ای، دعوت به تساهل و تسامح در دین و در همه ابعاد زندگی است. از آنجا که در دین اسلام بی طرفی وجود ندارد، اگر تمام آموزه های فردی و عبادی آن به کمال انجام برسد اما انسان در بعد سیاسی موضع بی طرفی اتخاذ نماید، در خوشبینانه ترین حالت در ردیف قاتلان فرزند رسول خدا(ص) در واقعه کربلا قرار می گیرد.
لذا تولید کنندگان برنامه های شبکه های ماهواره ای با درک و شناخت این موضع به ترویج تساهل فرهنگی و اعتقادی و بی طرفی و خنثی بودن و دست روی دست نهادن و تماشاگر بودن مخاطب و ترویج دیدگاه شخص سومی می پردازد که این با اصولی ترین و منطقی ترین حکم اجتماعی دین یعنی امر به معروف و نهی از منکر که طریق صالحان است، منافات اساسی دارد.
شبکه های ماهواره ای، بایدها و نبایدهای رسیدن به روح پاک و سالم را که دین عرضه داشته است، به هم می ریزند و ارزش ها و ضد ارزش ها را با انگیزه های روشن و غرض مندانه برمی دارند و آدمی به موجودی مشوش و سر چند راهی های گنگ و غبار گرفته بدل می شود.
اسلام به عنوان یک دین زندگی، مقولات حیاتی را نیز حلال و جایز می شمارد. خوردن و خوابیدن و لذت های جنسی را حرام یا مکروه به حساب نمی آورد اما به زیباترین بیان به آنها زندگی الهی می بخشد.
نگاه دنیاگرایانه مکاتب فردگرایی و لذت گرایی به عنوان عاقلانه ترین کار انسان در این دنیا معرفی می شود و وقتی زندگی انسان را به همین دنیا خلاصه می کنند، عاقلانه ترین کار اینگونه معرفی می شود که انسان تمام هم و غم خود را بگذارد تا بیشترین سود و لذت را به دست آورد. این نگاه شبکه های ماهواره ای به زندگی انسان است.
یکی دیگر از اثرات مخرب شبکه های ماهواره ای، بیان خودمحوری ناشی از نگاه و رویکرد سودگرایی و لذت گرایی از سوی مجریان و تدارک دیدگان و نیز بازیگران است.
ترویج و جاانداختن بلوغ زودرس و گسست از سنت و ناکارآمد جلوه دادن سنت، از دیگر اثرات مخرب شبکه های ماهواره ای به شمار می رود که در تحریف دین و زندگی انسان های معنوی بسیار حائز اهمیت است.
یکی از راهکارهای مقابله با شبکه های ماهواره ای،افزایش سواد رسانه ای خانواده ها و حتی فرزندان می باشد. همانگونه که اگر فردی غذای لذیذی را که برای خوردن آماده است، احتمال مسموم بودن آن را بدهد، از لذت آن می گذرد، لذا آگاهی بخشی به آحاد مردم جامعه و روشنگری در خصوص سمی بودن بشقاب های روی سفره پشت بام، می تواند به واکسینه کردن خانواده های ایرانی کمک نماید تا از اثرات سوء شبکه های ماهواره ای در امان بمانند.
