دکتر رنجبر فعال سیاسی اجتماعی در واکنش به رفتار برخی نمایندگان مجلس مازندران در سنگ اندازی و خارج کردن بندرامیرآباد از لیست مناطق آزاد, یادداشتی ارسال کرد

شرق پرس: از قدیم گفته‌اند« هر چه بگندد نمکش مى‌زنند، واى به روزى که بگندد نمک» داستان این روزهاى مازندران ترجمان همین ضرب‌المثل قدیمى است که با خارج شدن تأسیس منطقه آزاد تجارى در بندر امیرآباد مازندران از دستور کار دولت و نیز مجلس، همه امید بهبود اوضاع معیشتى مازندران از بین رفت و باوجود تمامى تلاش‌ها و اوج‌گیرى‌هاى ادارى و کسب موافقت‌ها، مثل بازى مارپله، با نیش مارهاى اختلاف و طمع‌ورزى و خودخواهى، دوباره به همان نقطه مبدأ ،سقوط آزاد کردیم!

متأسفانه این بار یک جاهل سنگى را به چاه نینداخت که پنجاه عاقل از بیرون کشیدن آن عاجز باشند، بلکه برخلاف این ضرب‌المثل قدیمى، این عقلاء و فرهیختگان قوم سنگ اندازى و کارشکنى کرده‌اند و حالا واقعا” از دست عوام الناس چه بر مى‌آید؟!

همه این سنگ‌اندازى‌ها، مانع تراشى‌ها، لابى‌گرى‌ها و نفوذبازى‌ها در شرایطى انجام شد که بندر امیرآباد نسبت به بندرهاى رقیب یعنى نوشهر و فریدونکنار، داراى امکانات و مزایاى منحصر بفردى است که آن دو بندر اصلا چنین موقعیتى را ندارند!

به‌طور نمونه مى‌توان به برخوردارى از موارد ذیل اشاره کرد؛
١-مالکیت کنونى بیش از یک‌هزار و ۶۰۰ هکتار زمین آماده توسعه.

٢-خرید و در آستانه انتقال مالکیت بیش از یک‌هزار و ۱۰ هکتار اراضى آزاد شده پیرامونى.

٣-داراى  ١۵اسکله بزرگ واستاندارد برای پهلوگیرى همزمان ١۵کشتى بزرگ.

۴- برخوردارى چندین ساله از منطقه ویژه اقتصادى با حجم بسیار بالاى مشارکت بخش خصوصى.

۵-دسترسى کامل به بنادر بزرگ ۴ کشورروسیه، ترکمنستان، قزاقستان و آذربایجان به‌عنوان کریدور ثبت شده.

۶-استعداد بالاى توسعه صادرات شمال کشور.

٧-نزدیکى توأمان به دو فرودگاه بزرگ بین‌المللى در استان‌هاى مازندران و گلستان در شهرهاى سارى و گرگان.

٨-اتصال به سامانه ریل سراسرى به‌عنوان تنها بندر منحصر بفرد شمال و دسترسى ریلى به تهران و جنوب کشور.

٩-احداث سیلوها و سایر کارخانجات و تأسیسات زیرساختى برای اقبال از صادرات و واردات.

١٠-دسترسى به بزرگراه‌هاى بین‌المللى در حاشیه هشت شهرستان بهشهر، گلوگاه، نکا، میاندرود، سارى، جویبار، قائم‌شهر و تا حدودى بابلسر.

در این رابطه لازم مى‌دانم علاوه بر انتقاد از نمایندگان برخى از شهرستان‌هاى استان که با توجیهات به مراتب ضعیف‌تر، بندر نوشهر و یا فریدونکنار را مقابل بندر امیرآباد بهشهر علم کردند، باید از دولت به خاطر عدم تبدیل آن به لایحه برای ارسال به مجلس و نیز از مجلس و کمیسیون مربوطه به‌ویژه رئیس مجلس که خود اصالتا” مازندرانى است، نیز به شدت انتقاد کنیم که چگونه به بهانه بارمالى احداث منطقه درآمدزاى آزاد در مازندران، از تصویب آن سرباز زده‌اند، در حالی‌که همزمان با مازندران شاهد تأسیس هفت منطقه آزاد در کشور هستیم و تنها استانى که از این لیست هشت گانه خارج شده مازندران بوده است؟!

جالب اینجاست که استاندار مازندران چندروز قبل در پایان برآوردهاى فنى و کارشناسانه رسما” اعلام کرده بود که هـیچ یک از مناطق مطرح، قابل قیاس با بندر امیرآباد نبوده و نظر رسمى استاندارى احداث منطقه آزاد در امیرآباد است.

به هر حال استاندار باید خود را موظف و ملزم بداند تا با لابى‌گرى گسترده، دولت  را متقاعد به جبران قصور و یا تکمیل تلاش‌هاى گذشته برای اجرایى کردن این پروژه نجات بخش اقتصاد مازندران کند.

در پایان از نمایندگان شهرستان‌هاى مورد نظر انتظار مى‌رود تا با مشاهده تبعات این‌گونه لجاجت‌ها که نهایتا” به محرومیت مازندران یکپارچه از این موهبت و فرصت بزرگ اقتصادى منجر مى‌شود، از ادامه مانع تراشى‌ها و نقش‌آفرینى‌هاى منفى که طبعا” تقویت کننده شکاف‌هاى اجتماعى است، انصراف داده و بگذارند که مازندران نیز مثل بسیارى از استان‌ها فرصتى استثنایى براى دو گرایش درآمدزایى و اشتغال‌زایى را تجربه کند!

دکتر صادقعلی رنجیر- عضو هیأت علمی دانشگاه

 

 

 

 

 

 

.

  • نویسنده : دکتر رنجبر
  • منبع خبر : fars