در حین دویدن روی تردمیل، یاسر از پدر میپرسید که نظرتان در مورد این اتفاق چیست؟ او در حالی که همچنان میدوید، چنین پاسخ داد که «بنای آمدن نداشتم اما پس از آنکه درخواستها بسیار زیاد شد، آمدم… من از این اتفاق [عدم احراز صلاحیت] ناراحت نیستم… شرق پرس: مصطفی فقیهی، مدیرمسئول […]
در حین دویدن روی تردمیل، یاسر از پدر میپرسید که نظرتان در مورد این اتفاق چیست؟ او در حالی که همچنان میدوید، چنین پاسخ داد که «بنای آمدن نداشتم اما پس از آنکه درخواستها بسیار زیاد شد، آمدم… من از این اتفاق [عدم احراز صلاحیت] ناراحت نیستم…
شرق پرس: مصطفی فقیهی، مدیرمسئول پایگاه خبری «انتخاب» در صفحه شخصیاش در فیسبوک نوشت:
در گزارش پیشین، به روز پراسترس و مملو از هیاهوی کاندیداتوری آیتالله هاشمیرفسنجانی اشارهیی داشتم و اینک، بنا دارم با گذر از اتفاقات ایام تبلیغات و سپس عدم احراز صلاحیت جنجالی ایشان، به روزهای پس از این اتفاق کم نظیر تاریخ انقلاب اشارهیی داشته باشم. پس از اعلام رسمی نتایج صلاحیتها از سوی شورای نگهبان، آیتالله هاشمیرفسنجانی دیدارهای متعددی با گروههای مختلف سیاسی داشتند که خواستار انصراف یکی از «کاندیداهای منتقد ایام احمدینژاد» به نفع دیگری بودند.
گو آنکه صفا و نجابت دکتر عارف دوست داشتنی، از او چهرهیی محجوب، اخلاقمدار و محبوب در افکار عمومی ساخته بود، اما عمدتا از همان ابتدا نظرات روی حجتالاسلام روحانی بود و «انتخاب» نیز سعی کرد ضمن آرامسازی فضا، برای نخستینبار تز انصراف را «کلید» زند، هر چند با گلایههای آتشین برخی نزدیکان دکتر عارف مواجه شود. یکی، دو روز پس از آن ماجرای تلخ و خروج نسبی از شوک «عدم احراز صلاحیت»، در جلسهیی به همراه یکی از دوستان با یاسر هاشمی بودیم. از برخی کاندیداهای تایید شده گله داشت.
بحث به «سن و سال» آیتالله کشید. طی روزهای اخیر، بارها در سالن سخنرانی مجمع تشخیص مصلحت، هاشمی را دیده بودم که ایستاده، دقایق طولانی سخنرانی میکند؛ اما در جلسه مذکور، یکباره با فیلمی مواجه شدم که سخت تکانم داد. این فیلم که دقیقا یک روز پس از نظر شورای نگهبان، با موبایل و توسط خود یاسر گرفته شده بود، آیتالله را در وضعیتی متفاوت نشان میداد. ساعت هفت صبح… هاشمی، تازه از خواب برخاسته بود و چون روزهای پیشین، قبراق و سرحال در حال ورزش کردن بود اما نه نرمشهای نرم ایام کهولت… او در گوشهای از منزل و با لباس و شلوار تماما سفید، روی «تردمیل» مشغول دویدن بود! نه پیادهروی یا دوی آهسته، آیتالله حقیقتا میدوید! غلو نمیکنم و نمیگویم من ۲۸ ساله توان چنین دویدنی را ندارم، اما قطعا چنان دویدنی را از پیرمردی ۷۸ ساله متصور نبودم و فکر نمیکردم او بتواند، چنین تحرک منحصر به فردی داشته باشد. در حین دویدن، یاسر از پدر میپرسید که نظرتان در مورد این اتفاق چیست؟ او در حالی که همچنان میدوید، چنین پاسخ داد که «بنای آمدن نداشتم اما پس از آنکه درخواستها بسیار زیاد شد، آمدم… من از این اتفاق [عدم احراز صلاحیت] ناراحت نیستم… به خاطر مردم و نظام آمده بودم…» (حافظهام یاری نمیکند، شاید عبارات دقیقا اینها نباشد اما محتوا همین بود).
پس از پایان این فیلم کوتاه موبایلی، یاسر هاشمی پیشنهاد داد که فیلم را در «انتخاب» منتشر کنیم، مشتاقانه پذیرفتم. انتشار این فیلم، پاسخی مستند بود و قطعا جنجال و کولاک سنگین رسانهیی را موجب میشد که گستره آن، تاثیر شگرفی در فضای انتخابات داشت. یکی، دو روز گذشت، خبری نشد. تماس گرفتم که از فیلم چه خبر؟ پاسخ آمد که ظاهرا منصرف شدهاند، معتقد بودند که انتشارش، در شأن آیتالله نیست… و به همین سادگی پرونده دیدنی و جنجالیترین مستند سیاسی کشور، بسته شد! حقیقتا صد حیف، از چنین فیلم تاریخی و ماندگاری که هرگز منتشر نشد!
تابناک
/انتهای خبر