یکی ازفروشندگان شنبه بازار گلوگاه مي گويد: اگر شهرداري اين امر را به خوبي مديريت کند و مکان مناسبي در اختيار متقاضيان قرار دهد، بازار جاني دوباره خواهد گرفت و زمينه اشتغال و درآمدزايي فراهم مي شود.

 

 

در بسیاری از شهرهای کشور درطول هفته یک روز به بازار هفتگی اختصاص داده شده است که شهروندان برای خرید مایحتاج خود به آنجا مراجعه می‎کنند.

 

 

به گزارش خبرنگار اختصاصی شرق پرس، یکی از بزرگترین امتیازات بازارهای هفتگی متعادل نگهداشتن بهای کالاو جلوگیری از افزایش نامناسب قیمت‎ها است که این ویژگی و امتیاز به نحو مطلوب در بازارهای هفتگی مشاهده می‎شود.

 

 

 بازارهای هفتگی مکانی برای فروش اجناس و اقلامی است که اغلب آن را فروشندگان این محصولات تولید می کنند. به طور کلی بازارهای هفتگی یا محلی در حومه شهرها یا در روستاهای بزرگ با تلاش کشاورزان و دامداران و تولید کنندگان صنایع دستی برپا می شود و در اصل بازاری برای اتصال مستقیم تولید کننده به مصرف کننده است. این بازار در گلوگاه هرچند دارای مزایای زیادی است اما در برخی موارد کاستی هایی دارد که گلایه شهروندان را به همراه داشته است.

 

 

 درهیاهوی بازار که غرق شوید این احساس می جوشد که زندگی جاری است. آدم های مختلف از لابه لای بساط های شنبه بازار می گذرند.

 

 

دست فروشان در این هیاهوی بازار کالاهای خود را فریاد می زنند. همه چیز را براحتی در این بازار می توان یافت؛ از تخم مرغ و غاز و اردک گرفته تا پودرهای لباسشویی ولوازم آرایشی و آن سمت بازار هم بساط پرنده های وحشی ، مرکبات پهن است.

 

 

محصولات محلی از قبیل پرتقال، نارنگی و مواد غذایی همانند ماهی تازه، سمنو ،انواع ترشیجات ،صیفی جات ،لبنیات از قبیل پنیر، ماست، دوغ، و پوشاک به همراه وسایل خانگی و ابزار کشاورزی، وسایل زینتی و هزار و یک محصول دیگر نیز در این بازارهای هفتگی یافت می شود. این بازارها هفتگی به گونه ای است که فروشندگان از شهر های همجوار نیز محصولات خود را به این شهر برای عرضه می آورند، به دلیل قیمت مناسب محصولات ارائه شده در این بازار روستاییان همجوار درمنطقه هزار جریب وشهروندان برای خرید از این بازارها استقبال خوبی می کنند.

 

 

 

 

 

در این میان به نظر می آید مکانی که شهرداری به مالکان بعنوان غرفه فروخته دچار مشکلاتی است که انتقاد برخی از آنها را در پی داشته است.

 

یکی ازفروشندگان می گوید: اگر شهرداری این امر را به خوبی مدیریت کند و مکان مناسبی در اختیار متقاضیان قرار دهد، بازار جانی دوباره خواهد گرفت و زمینه اشتغال و درآمدزایی فراهم می شود. وی تصریح می کند: نظم خاصی در شنبه بازار دیده نمی شود و به نظرم باید طبق ضوابط و قوانین، مکانی از شهر را که رفت و آمد برای مردم راحت تر باشد، برای این منظور در نظر گرفت.

 

عدم توجه مسئولان به سامان دهی مناسب این بازارها موجب نارضایتی برخی شهروندان گلوگاهی نیز شده است.

 

فروشنده ای بیان کرد: امکانات بهداشتی دراین مکان برای شهروندان و فروشندگان فراهم نیست که برطرف شدن این مشکل توجه بیش از پیش مسئولان شهرداری شهرستان را می طلبد.

 

 

فروشندگان خانم که غریب به نصف فروشندگان هستند از نظر سرویس بهداشتی دچار مشکل هستند البته این اعتراض بیشتر فروشندگان بود.

 

 

با اندکی گردش در اطراف بازارهفتگی متوجه زباله های اطراف بازار می شویم، که مربوط به پسماندهای محصولات عرضه شده است.

 

محمدی از فروشندگان و غرفه داران بازار می گوید: به دلیل کمبود سطل زباله دراین بازار مجبوریم زباله ها را درون بازار رها کنیم با اینکه خودمان ازعواقب زیست محیطی این کار باخبریم. وی در ادامه از مسئولین شهری خواست با اضافه کردن سطل های زباله و فضای مناسب برای رونق بخشیدن هرچه بیشتر این بازارها تلاش نمایند.

 

 

 

 

 

به هر روی بحث نظارت مستمر بر بازارهای هفتگی همچنان یکی از مشکلات اجتماعی گلوگاه به شمار می رود و با توجه به استقبال زیاد مردم از این بازارها انتظار می رود تدبیرهای حداقلی برای سروسامان دادن به وضع موجود در دستورکار مسئولین قرار بگیرد.

 

 

هیاهو و شلوغی شنبه بازار را از خیابان ها ی دورتر می توان احساس کرد. بازاری در نقطه ای از شهر و با چشم اندازی به سمت کوه در زمینی آسفالت شده با معابرخاکی که در ازای گرفتن ۲۵میلیون ریال ازمالکان که اکثرآنها افراد غیر بازاری هستند قرار برسرپوشیده و تفکیک مکان و بلوک هر فروشنده بود اعتراض بیشتر فروشندگان براین بود که پولی که دادیم باد هواست نه مکان مناسب داریم و نه سند مالکیت و مشخص نیست که هفته بعد اجازه ورود به بازار داشته باشیم . یکی از فروشندگان گفت: سه سال قبل که ما را از کمربندی به این مکان منتقل کردند شهرداری قرارشد با گرفتن ۲۵میلیون ریال ما را مالک غرفه کند، البته سرپوشیده ولی شهردارجدید این حرف را تایید نمی کند و ما هم مدرکی نداریم جز فیش واریزی که آن هم مشکلی حل نمی کند.

 

 

حسنی از پارچه فروشان بازار می گوید غرفه ما توسط فردی خریداری شد که بازاری نیست وهر هفته از ما ۱۲هزار و پانصد تومان اجاره می گیرد اگر قرار است مکان را خریداری کنیم چرا به خودمان نمی فروشند.

 

 

 

 

 

روز ۲۸ دی نیز مأموران از ورود افراد بدهکارجلوگیری می کردند، چون مالک غرفه مابقی بدهی خود را پرداخت نکرده ما نمی توانیم بساط کنیم و فقط هزینه ایاب و ذهاب می دهیم و اگر نتوانیم بساط کنیم طلب خود را از مردم چطور بگیریم .

 

بعضی افرادکه ۴سال قبل توانستند غرفه بخرند الان هیچ سند مالکیتی ندارند و بلاتکلیف هستند.

 

هردوره فردی مسئول ساماندهی بازارهفتگی می شود و بعد ازرفتن اودیگران به تعهدات وی در قبال کسبه عمل نمی کنند و این حق فروشندگان است که ضایع می شود.

 

 

یکی از فروشندگان شنبه بازار نیز به برخی معایب کسب در این مکان اشاره می کند و می افزاید: ما جنس های خود را در این مکان به قیمت های ارزان تر از بازار عرضه می کنیم و همه این شرایط به نفع مصرف کننده است، پس مسئولان باید به فکر فروشندگان هم باشند. وی می گوید: اگر به این بازار توجه شود و رونق بگیرد، استقبال مردم از آن بیشتر می شود و برای جوان ها هم زمینه اشتغال فراهم می شود.

 

 

عدم نظارت کافی بر شنبه بازار حلقه مفقوده این بازار است که تنها با استقرار دائمی اکیپ های بازرسی، بهداشت سلامت و محیط و تعزیرات در محل برپایی شنبه بازار امکان پذیر خواهد بود.

 


بعدازساعت ۲خانمی درابتدای بازاردرحالیکه کره های خود را می فروخت و از مأموران بهداشت که از فعالیت وی جلوگیری می کنند گله می کرد اظهارکرد: چند فرزند بیکار دارم که شغل مناسب ندارند و همسرش هم در بستر بیماری است و ناچارخودش هزینه های زندگی را فراهم می کند ولی بهداشت اجازه فعالیت به وی نمی داد و او ناچار بعدازظهر به بازار می آمد تا بتواندکره خود را در سرمای این روزهای  بازار بفروشد.

 

 

اما این روزها بازارهای محلی نیز تا حدودی از رسالت اصلی خود دور شده اند و با فروش اقلام نظیر لوازم بهداشتی، البسه های بوتیکی، کالاهای غربی و… رفته رفته آن شور و حال و زیبایی صنایع دستی، تولیدات دامی و محصولات باغی محلی  روز به روز در حال کمرنگ تر شدن است که عزم برنامه ریزان و مسئولین را برای به ریل بازگرداندن آن می طلبد.