شرق پرس– دکتر حسین اسلامی گفت: از این پس ساری باید پدرانه تمام شهرهای مازندران را نگاه کند، دعوا نکند، خشم نگیرد، محبت کند، نارنج بازی نکند، کاروان سالاری کند.
شورای شهر ساری اینجا کوتاه بیاید به نفع مردم است.
«ساری کلان شهر شد.»
واژه‌ی کلان را به معنای بزرگ، بهتر، بزرگوار، بزرگ قوم، آورده‌اند، به همین دلیل بزرگ، شهر را کلانتر نامیدند.
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف «مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی» ساری هم کلان شهر شد، حالا شد بزرگ شهر، یعنی از این پس ساری باید پدرانه تمام شهرهای مازندران را نگاه کند، دعوا نکند، خشم نگیرد، محبت کند، نارنج بازی نکند، و پیش به سوی پایتخت فرهنگی گردشگری منطقه شدن.
حال ساری باید باعث مرکز اتحاد شود، کاروان سالاری کند که تمام مازندران به پیش بروند، یادمان نرود که کلان شهر شدن ساری به غیرت و انگیزه و همت شهردار عبوری شکل گرفت، قافله سالار این کاروان، عبوری شد.
این گام بزرگ برای ساری و تمام مازندران مبارک باشد.
حالا این کلان شهر شدن یعنی به دست آوردن کلید، حالا مرد میدان می خواهد که با این کلید، یکی یکی قفل ها را باز کند.
باید از دولت بودجه برای آبادانی شهر گرفت، حالا ما هم سرکلانتر لشکری با انگیزه، مثل سردار جعفری نسب داریم، هم سر کلانتر دیگر در بخش کشوری، مثل حاج مهدی عبوری و اگر شورای شهر ساری، سر کلانتر شهر بشود که باید بشود، چون رأی مردم را دارند، چون منتخب مردم هستند، پس می توانیم یک مثلث مقدس داشته باشیم. یعنی «شورا – شهردار – شهربان»
ما بی‌تردید به امنیت و نظم احتیاج داریم، پایه اول ساخت و ساز و اصلاً اساس زندگی با نظم و امنیت شروع می‌شود، شورای شهر و شهرداری در برقراری امنیت به ناچار از همراهی و همدوشی با شهربانی هستند، و نیروی انتظامی اصلاً برای ایجاد نظم و امنیت ساخته شد.
حالا، مگر همین میراثی که داریم و این همه پول ملت را خرج این سازمان می کنیم و این امامزاده فقط چشم‌کور می کند و شفا نمی‌دهد، چه شد؟
حالا اگر این نیروی انتظامی هم آب و روغن کار را کم کند، چه می‌شود؟
و اگر نیروی انتظامی با آگاهی و با مسئولیت در میدان بیاید، آنگاه چه که نمی شود؟
و امروز ما در مازندران این نعمت حضور ارزشمند و با انگیزه نیروی انتظامی را داریم، من در ارتباط با مصوبه شورای اسلامی شهر ساری در زمین ۶۵۰۰۰ متری نیروی انتظامی و با نقد از آن مصوبه، به نیروی انتظامی حق دادم که زمینش را بفروشد و یا تبدیل به احسن کند و خواهش کردم که استانداری و شهرداری و شورا به میدان بیایند و نگذارند دیگران این زمین را بخرند و مثل این مجوزهای خلق الساعه از طرف دهیاری روستاهای قرق – بندار خیل – شرف آباد – زرگرباغ و… نشود که در فردایی نزدیک بلای جان شهر ساری و باعث بیچارگی شهر و همه مردم و همه ارگان ها می شوند.
به مفت در بخش شمال شهر که وصل به شهر است به بهانه اینکه هنوز داخل شهر نیستند، دارند طوفان برای همه‌ی مردم و مسئولین می‌کارند و ما همه با هم فقط تماشاچی هستیم، فقط پروانه ساختمان می‌دهند و اصلاً الفبای شهرسازی را نمی‌دانند، نه خیابان، نه پارک، فقط پول و پول و قاتل شهر شدند، زحمات همه را هدر می‌دهند، شورا در اینجا چرا سکوت می‌کند؟
صدور پروانه آنها، یعنی کارخانه ویران سازی و یا مثل همین کمربندی ساری، که (کمر باریک) ما شد.
ابتدای آن از پل تجن تا میدان فرح آباد ۷۵ متری است و در ادامه که تازه ۱۱۰ متری بود، حالا ۴۵ متری شد. یعنی از میدان فرح آباد تا سه راه جویبار را ۴۵ متری کردند، چرا؟ و چرا؟
چند نقطه و چند قطره اشک به حال امروز و فردای خودمان… .
بگذریم، امروز ما شدیداً به تعامل شورا و شهرداری و شهربانی نیاز داریم، ساری کلان شهر شد، و بازهم دست حاج مهدی عبوری درد نکند، حالا همه شهرداری و شورا در پاسخ به درخواست نیروی انتظامی که کمک کنید شهر را زیر دوربین ببریم، می‌گویند، سردار برود از تهران پول بیاورد، بودجه ما را چرا خرج نیروی انتظامی می‌کند و سردار جعفری نسب شاید پاسخ بدهند که همسایگی دو سر دارد، یک سر دردسر دارد، ما زیاران چشم یاری داشتیم، راه تهران را هم بلدیم، راه شورا را هم می‌دانیم و حالا اگر اهل حساب و کتاب باشید، این دفعه خونه خاله از این وره!!!
شورا در کمک به نصب دوربین‌ها در سطح شهر با سردار پر تلاش و عملگرا مهربان باشند، بهتر است، این به نفع مردم و شورا و شهرداری است. اینجا خسّت نشود بهتر است. ما به امنیت بیشتر از نان شب نیاز داریم.
حسین اسلامی ساروی
۱۳۹۳/۳/۱۱
