محمد اسلامی استاندار مازندران در جلسه شورای برنامه ریزی گفت : عده‌ای نمی‌خواهند حقیقت اقدامات انجام شده دولت را ببینند و با کسانی که سیاه نمایی می کنند باید برخورد شود

شرق پرس: محمد اسلامی که در جلسه شورای برنامه ریزی استان سخن می گفت, اینبار با زبان تهدید گونه به منتقدان هشدار داد و برخی از انتقادات را سیاه نمایی دانست که باید با آن برخورد شود! و از طرفی درخواست کرد با نقد منصفانه نیز برخورد صحیح صورت گیرد.

البته این مقام مسئول نگفت که مرز بین سیاه نمایی و نقد منصفانه را چه کسی و چگونه تشخیص خواهد داد. یعنی اگر مشکلات اقتصادی و عدم مدیریت صحیح گریبانگیر مردم مازندران شده است, چگونه رسانه های مستقل می توانند از حقوق مردم دفاع کنند و مدیریت غلط برخی را به چالش بکشند و از طرفی مصداق سیاه نمایی و تخریب کننده ذهن مردم هم نباشند؟

گرچه اعتقاد داریم محمد اسلامی زمانی که وارد مازندران شد و ردای استانداری را بر تن نهاد سرشار از انگیزه بود و مطمئناً برای اصلاح امور برنامه هایی داشت. اما از همان روزهای اول و در جلسه با مدیران رسانه های استان مشخص شد, همان حلقه ای که در اطراف مدیران قبلی شکل گرفت در اطراف ایشان نیز در حال شکل گیری است و از همان جلسه, تلاش برای نرسیدن صدای منتقدین دلسوز و رسانه های مستقل به گوش استاندار صورت می گرفت. آنگونه که دبیر جلسه رسانه هایی را بصورت مهندسی شده برای بیان دیدگاه شان انتخاب می کرد و آقای استاندار هم هرگز فریادهای متولیان میکروفن های خاموش را نشنید. یعنی قدم در راهی که بقیه هم رفته اند.

در این چند ماه مدیریت اسلامی که شخصاً دلخوش به حضور قدرتمندانه ایشان در مازندران بودیم با الفاظی مانند: باید انجام شود, باید ایجاد شود, باید پایان یابد, باید افتتاح شود و… مواجه بودیم که معتقدیم ” باید ” پرسیده شود که این بایدها را چه کسی “باید” انجام دهد؟ مردم یا مسئولان؟ مردم که به اذعان همه بزرگواران, همواره پای کار بودند و برای اهداف و برنامه های نظام و دولت ها از جان خود مایع گذاشتند و بعبارتی همیشه جلوتر از مسئولان بوده اند.

سئوال از استاندار محترم اینست؛ اگر رسانه ای اقدام به انتشار اظهارات نماینده مجلسی کند که می گوید فقط در سه ماه نخست امسال حدود ۲۵۰۰ نفر در شرق مازندران بیکار شدند, آیا این موارد سیاه نمایی محسوب خواهد شد؟ و یا اینکه اگر پا را فراتر قرار دهیم و بگوییم ۲۵۰۰ خانواده در سه ماهه اول سال و در شرق مازندران پولی برای سیر کردن شکم فرزندان خود نداشتند چطور؟

آیا اگر بگوییم فقط بدلیل مدیریت ضعیف برخی ها کارخانه ها و واحدهای تولیدی منطقه تعطیل شدند و یا روبه تعطیلی هستند دچار فعل سیاه نمایی شده ایم؟

اگر رسانه مستقلی در این استان پیدا شود که دل در گرو چپ و راست و دولت ها نداشته باشد و مدعی شود که متاسفانه مدیرانی به پست های حساس راه یافتند که پول و منصب برایشان بسیار مهم تر از اهداف نظام و انقلاب و مردم است, به بیراهه رفتیم یا در فکر تخریب هستیم؟

آقای استاندار ؛ متر و معیار شما در موضوع سیاه نمایی و تخریب چیست؟ چه ضمانتی وجود دارد که انتقادات دلسوزانه هر رسانه ای که در حلقه اطراف روابط عمومی تان و منصوبین جدید و قدیم تعریف نشود بعنوان سیاه نمایی محسوب نشود؟